Drugi dan Splitskog Filmskog Festivala pokazao je koliko je važan susret umjetnosti i zajednice – koliko nas takvo povezivanje može obogatiti, ali i koliko zahtijeva kontinuiran trud i promišljanje. Festival se nije sveo na niz izoliranih događaja, već je ponudio autentičan uvid u interes građana Splita za umjetnost i kulturu.
U tom se pogledu prema interesu naših sugrađana posebno istaknuo sporedni program hrvatskog kratkometražnog filma uprizoren na igralištu ispred galerije Kvart. Publika raspoređena manje u formiranom gledalištu, a više po zidićima i javnim klupama, odgledala je 6 filmova, od kojih je najveći pljesak i simpatije dobio animirani Psychonauts, Nike Radasa. Najstrpljiviji i najzainteresiraniji dočekali su i kratki artist talk s autorima Tadijom Tadićem i Antonijom Šitum.
Drugi dan festivala, ujedno je i prvi na lokaciji Academia Cluba Ghetto. Podignut je festivalski banner, koji označava Academia Club Ghetto kao chill zonu, mjesto okupljanja redatelja, gostiju i publike nakon projekcija. No, prije druženja su u neformalnoj atmosferi pogledani kratki filmovi iz sporednog programa Focus, programa usmjerena na društvena pitanja i aktualnosti u kojima živimo.
Glavni natjecateljski programi održani su u Kinoteci Zlatna vrata i Kinu Karaman. U Zlatnim vratima prikazani su kratkometražni filmovi, uz prisutnost festivalskog žirija kojeg čine Vlado Zrnić, David Lušičić i Thomas Mohr. Projekcije se nastavljaju i narednih dana. U Kinu Karaman prikazana su dva dugometražna filma iz konkurencije. Sjajan prijem kod publike dobio je My Friend Miles, belgijskog redatelja Pietera Solta – dirljiv filmski portret koji istražuje univerzalna životna pitanja, istovremeno funkcionirajući kao omaž filmskoj umjetnosti. Nakon kratke stanke prikazan je Exit Medea Tonya Paraskeve – kompleksno i poetično ostvarenje koje se poigrava jezikom, žanrovima i vizualnim stilovima, ostavljajući snažan dojam čak i na filmske znalce.
Moja reakcija na članak je…
